Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
dojmujący — «przejmujący, przenikliwy, ostry, mocny (zwykle o przykrych doznaniach fizycznych i psychicznych)» Dojmujący ból, głód. Dojmujące zimno. Dojmujące uczucie samotności, strachu … Słownik języka polskiego
dogłębny — 1. «sięgający do głębi, na dużą odległość od powierzchni; głęboki» Nawożenie dogłębne. Nurkowanie dogłębne. przen. «sięgający do wnętrza istoty, dojmujący, mocny» Ból dogłębny. Dogłębne uczucie strachu, radości. 2. «przenikający istotę rzeczy,… … Słownik języka polskiego
dojmująco — przysłów. od dojmujący Mróz dokucza dojmująco … Słownik języka polskiego
dokuczliwy — dokuczliwywi, dokuczliwywszy 1. «lubiący dokuczać, skłonny do dokuczania, dokuczający, nieznośny» Dokuczliwe dzieci. Dokuczliwi sąsiedzi. Ktoś staje się bardziej dokuczliwy, coraz to dokuczliwszy. 2. «przykry do znoszenia, trudny do wytrzymania;… … Słownik języka polskiego
frasunek — m III, D. frasuneknku, N. frasuneknkiem; lm M. frasuneknki przestarz. «zmartwienie, zgryzota, troska, kłopot» Ciężki, dojmujący frasunek. □ Na frasunek dobry trunek. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
głód — m IV, D. głodu, Ms. głodzie, blm 1. «stan organizmu związany z niedoborem lub brakiem pożywienia; uczucie czczości spowodowane brakiem pożywienia» Dojmujący, straszny głód. Pracować o głodzie. Zaspokoić pierwszy głód. Cierpieć, znosić głód.… … Słownik języka polskiego
przenikliwy — przenikliwywi, przenikliwywszy 1. «silnie, zwykle niemile odczuwany; dotkliwy, dojmujący, dokuczliwy» Przenikliwy zapach. Przenikliwy wiatr, chłód, mróz. Przenikliwe zimno. Przenikliwy ból. Przenikliwe uczucie samotności. 2. «o dźwiękach:… … Słownik języka polskiego
rozdzierający — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. rozdzierać (p.) rozdzierający w użyciu przym. «sprawiający dojmującą przykrość, wzbudzający żal; przeraźliwy, przejmujący, wstrząsający, rozpaczliwy» Rozdzierający widok. Rozdzierające krzyki. Rozdzierające… … Słownik języka polskiego
spiekota — ż IV, CMs. spiekotaocie; lm D. spiekotaot «sucha upalna pogoda; suchy, dojmujący upał» Letnia spiekota. Wędrować gdzieś w spiekocie. Pracować bez względu na spiekotę … Słownik języka polskiego
strach — m III; lm M. y 1. D. u, B.=M. «niepokój wywołany przez niebezpieczeństwo lub rzecz nieznaną, która się wydaje groźna, przez myśl o czymś grożącym; lęk, obawa, przerażenie, trwoga» Dojmujący, gwałtowny, instynktowny, nerwowy, niepokonany,… … Słownik języka polskiego
